Jak grać w siatkówkę?

Siatkówka jest stosunkowo łatwa do nauczenia się. Nie wymaga drogiego sprzętu i mogą delektować się nią ludzie w niemal każdym wieku. Być może dlatego, zgodnie z Międzynarodową Federacja siatkówki (FIVB), 1 na 6 osób na całym świecie grała lub oglądała grę w siatkówkę. W volleyball można grać w hali lub na zewnątrz (siatkówka plażowa).

Gra została wymyślona przez Williama Morgana, instruktora YMCA w 1895 roku w Holyoke w stanie Massachusetts i rozprzestrzeniła się na ponad 200 krajów. Przez ponad wiek, proste zasady przekształciły się w bardziej złożone, boisko stało się większe a zespoły mniejsze.

Dzisiaj, grę w siatkówkę można podsumować w następujący sposób. Dwa zespoły sześcio osobowe, umieszczone po przeciwnych stronach siatki. Wykorzystują dłonie, ramiona oraz nogi aby odbić piłkę ponad siatką, na przeciwną stronę boiska. Każdy zespół stara się aby piłka dotknęła ziemi na boisku drużyny przeciwnej. Próbuje przebić piłkę nad siatką i uniknąć jej upadku na ziemię, po swojej stronie boiska. Dozwolone są tylko trzy odbicia piłki przez graczy tej samej drużyny, zanim piłka zostanie odbita na drugą stronę boiska.

Gra wznawiana jest z końcowej linii boiska poprzez serwis. Zespół serwuje tak długo, aż nie straci punktu, który się otrzymuje gdy piłka spadnie na ziemię po stronie drużyny przeciwnej. Zawodnicy zmieniają swoje pozycje na boisku za każdym razem gdy serwis straci drużyna przeciwna. Następuje wtedy przejście o jedną pozycję w prawo, zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Siatkówka przeszla wiel zmian w trakcie swojej historii. Siatka została przeniesiona z 6 stóp 6 cali (1,98 m) na wysokość ponad 7 stóp (2,13 m): 7 stóp 11 5 / 8 cala (2,43 m) dla mężczyzn i 7 stóp 4 1 / 8 cala (2,24 m) dla kobiet. Drużyny mieszane grają z siatką dla mężczycn. Specjalne piłka do siatkówki powstała w 1900 roku.

Siatkówka stała się sportem olimpijskim w 1964 roku w Tokio.